خرمای زاهدی پست کوه یکی از انواع خرمای زاهدی است که در مناطق کوهستانی و نیمه‌کوهستانی ایران، به‌ویژه در استان‌های فارس، بوشهر و برخی نواحی خوزستان و هرمزگان، رشد می‌کند. این خرما دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را از سایر انواع خرما متمایز می‌کند.
تفاوت‌های خرمای زاهدی پست کوه با دیگر خرماها
1. شکل و ظاهر:
خرمای زاهدی پست کوه ریزتر و کشیده‌تر از برخی انواع دیگر خرما مانند مضافتی یا کبکاب است.
رنگ آن زرد کهربایی مایل به قهوه‌ای روشن است که نسبت به زاهدی معمولی کمی متفاوت به نظر می‌رسد.
2. بافت و رطوبت:
خرمای زاهدی به‌طور کلی یک خرمای خشک یا نیمه‌خشک محسوب می‌شود، اما خرمای زاهدی پست کوه معمولاً کمی نرم‌تر و دارای رطوبت بیشتری نسبت به زاهدی معمولی است.
برخلاف خرمای مضافتی که بسیار نرم و چسبناک است، این خرما پوسته‌ای نازک و گوشتی نسبتاً فشرده دارد.
3. مزه و شیرینی:
خرمای زاهدی پست کوه شیرینی متعادل‌تری نسبت به انواع خرماهای نرم و تر مانند مضافتی یا پیارم دارد.
این خرما دارای طعم ملایم و کاراملی است که آن را برای افرادی که خرمای خیلی شیرین دوست ندارند، مناسب می‌کند.
4. میزان قند و کالری:
قند موجود در خرمای زاهدی پست کوه نسبت به خرمای مضافتی یا مجول کمتر است و به همین دلیل برای افراد دیابتی (در حد اعتدال) و کسانی که رژیم غذایی کنترل‌شده دارند، مناسب‌تر است.
به دلیل فیبر بالا، هضم این خرما آهسته‌تر است و باعث افزایش ناگهانی قند خون نمی‌شود.
5. قابلیت نگهداری:
به دلیل خشک‌تر بودن، خرمای زاهدی پست کوه ماندگاری بالایی دارد و می‌توان آن را بدون نیاز به یخچال برای مدت طولانی نگه داشت.
برخلاف خرماهای تر مانند مضافتی که سریع‌تر فاسد می‌شوند، این خرما در محیط خشک و خنک تا یک سال یا بیشتر قابل نگهداری است.
6. مناطق کشت:
خرمای زاهدی به‌طور کلی در استان‌های فارس، بوشهر، کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان، و خوزستان کشت می‌شود.
اما نوع پست کوه معمولاً در نواحی نیمه‌کوهستانی و ارتفاعات جنوبی ایران یافت می‌شود که شرایط رشد آن را نسبت به انواع دیگر کمی متفاوت می‌کند.
نتیجه‌گیری:
اگر به دنبال خرمایی کم‌شیرین، با بافت نیمه‌خشک، ماندگاری بالا و طعم کاراملی ملایم هستید، خرمای زاهدی پست کوه گزینه‌ای عالی است. این خرما نسبت به خرماهای نرم و شیرین مانند مضافتی و پیارم سبک‌تر بوده و برای رژیم‌های کنترل قند مناسب‌تر است.
